تحفة الزهراء س

سخنان حضرت ابالفضل العباس ع در عاشورا،

وَاللهِ اِن قَطَعتُمو یَمینی اِنّی اُحامی اَبَداً عَن دینی

در کربلا چون سرو و یاسمینی

دیدم یکی سقای دل غمینی

سردار شاهنشاه بی قرینی

گفتا چو خود را دید بی مُعینی

وَاللهِ اِن قَطَعتُمو یَمینی

یا ام الائمه فاطمةاهراء سلام الله علیها

(آخرین شعر20جمادی الثانی1397 ه.ق)

هر زمان گویم به زهرا دست من دامان تو

چشم امیدم به سوی درگه احسان تو

چون توئی اندر جهان بانوی با عزّ و شرف

ساکنان عالم لاهوت شد دربان تو

حضرت رقیه سلام الله علیها، هر لحظه گریانم

گفتا رقیه عمه جان من زار و نالانم، هر لحظه گریانم

چون بلبلی کنج قفس سر در گریبانم، هر لحظه گریانم

از فرقت روی پدر تا کی بنالم من، بشکسته بالم من

یا رب چه سازم روز و شب منزل به ویرانم، هر لحظه گریانم

 مَن عِندَهُ عِلمُ الکِتاب، امیرالمؤمنین علی ع، در مدح مولا

شد بر نبی از حق خطاب با کافران برگو جواب

خود شاهدت هستم سپس مَن عِندَهُ عِلمُ الکِتاب

گو با علی سرور توئی شاهد به پیغمبر توئی

هم ساقی کوثر توئی ای قاضیِ یَومُ الحِساب

یا حجة ابن الحسن العسکری عجل علی ظهورک

ای مظهر توحید توئی دُرِّ یگانه

اندر خم چوگان تواَم گوی میانه

هر لحظه کنم  ناله چنان مرغ شبانه

دنبال تو گردم چو گدا خانه به خانه

نی روی تو را بینم و نی از تو نشانه

سخنان حضرت ابالفضل العباس ع در عاشورا،

وَاللهِ اِن قَطَعتُمو یَمینی اِنّی اُحامی اَبَداً عَن دینی

در کربلا چون سرو و یاسمینی

دیدم یکی سقای دل غمینی

سردار شاهنشاه بی قرینی

گفتا چو خود را دید بی مُعینی

وَاللهِ اِن قَطَعتُمو یَمینی

مناجات با حضرت حق

یا رب مرا ز فضل تو بر مصطفی ببخش

یا رب مرا به پادشه لافتی ببخش

یا رب مرا به عصمت خیرالنسا ببخش

یا رب مرا به خون دل مجتبی ببخش

یا رب مرا به خسرو گلگون قبا ببخش

یا رب مرا به عابد بی اقربا ببخش

یا

یا رب مرا به حضرت زین العبا ببخش

مبعث رسول اکرم صلی الله علیه و آله و ذریته

گشته بلبل چهچه زن امروز در شور و نوا

طوطی و طاووس و هدهد آمد از شهر صبا

قمری و دُرّاج و تیهو شد غزلخوان با صفا

صندل و عود و صنوبر گشته یکسر پا بجا

پیک وحیِ حق رسید ایدل به نزد مصطفی

دنیا و راه عبور با عاقبت بخیری از دنیا با تمسک به اهلبیت

هر کسی آمد به دنیا رفتنش باشد یقین

گر نباشد باورت رو سوی قبرستان ببین

صدهزاران خفته زیر خاک چون دُرِّ ثمین

گلرخان و گلعذاران همچو سرو یاسمین

هر یکی زَ اعمال و افعال خودش باشد رهین

حضرت علی اصغر ع ، رباعی

طفلی به روی دست پدر گشت ناتوان

گشتند کودکان حرم جمله در فغان

زینب رسید و گفت که ای نور دیدگان

سیراب گشتی و شدی آسوده زین جهان

 
 التماس دعا - برای شادی روح شاعر مرحوم  صلوات

اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و انا معهم

ذریّه یعنی = نسل، فرزندان، سُلاله، دودمان، احفاد

یا علی اصغر ع ********* مخمس به غزل حافظ

گلشنی دیدم شکایت دمبدم از خار داشت

همچو فردوس برین در بَر دُرِ شهوار داشت

دوش صید از دست صیادی ز مِی گلنار داشت

بلبلی برگ گلی خوشرنگ در منقار داشت

وندر آن برگ و نوا خوش ناله های زار داشت

شش چیز خوب و شش چیز خوب تر

1-اَلحَیاءُ حَسَن وَ هُوَ مِنَ النِّساء اَحسَن

2-وَالعَدلُ حَسَن وَ هُوَ مِنَ الاُمَراء اَحسَن

3-وَالسَّماءُ حَسَن وَ هُوَ مِنَ الاَغنیاء اَحسَن

4-وَالصَّبرُ حَسَن وَ هُوَ مِنَ الفُقَراء اَحسَن

5-وَالوَرَعُ حَسَن وَ هُوَ مِنَ العُلَماء اَحسَن

6-وَالتَّوبَةُ حَسَن وَ هُوَ الشَّباب اَحسَن

به جای هُوَ هیَ هم گفته اند

بهر تو گریانم نوحه ای برای علی اکبر

لیلا بگفتا با علی کِای نور چشمانم ، بهر تو گریانم

مادر به میدان میروی من زار و نالانم ، بهر تو گریانم

ای نوگل خندان ای مرغ خوش الحان رفتی از این بستان

ای یوسف کنعان من ای ماه تابانم ، بهر تو گریانم

نوحۀ حضرت ربابه خاتون

علی طفل صغیرم لائی لائی

ببین خشکیده شیرم لائی لائی

سرت را میگذارم بر سر دوش

دمی از گریه کردن شو تو خاموش

شدم بهر تو مادر زار و مدهوش

علی طفل صغیرم لائی لائی

ببین خشکیده شیرم لائی لائی

یا لَیتَنا کُنّا مَعَک یا اباعبدالله ع

در خوان حق هستی لَمَک یا لَیتَنا کُنّا مَعَک

در هر دلی هستی محک یا لَیتَنا کُنّا مَعَک

ای سبط پاک مصطفی ای نور چشم مرتضی

ای وارث باغ فدک یا لَیتَنا کُنّا مَعَک

میلاد صاحب الامر حجت الله علی خلقه عج

غم مخور جانا که ایندم بلبل دستان رسید

یار هر بی غمگساری جان بی جانان رسید

مظهر الطاف حق آن حجت یزدان رسید

الله الله مژده ایدل نیمۀ شعبان رسید

سبط احمد پور حیدر صاحب دوران رسید

یا مولانا و یا ابانا صاحب الامر والعصر و امان عج

خسروا کمتر غلامت در دو عالم شاه هست

پرتوی از نور رویت صد فزون از ماه هست

آدم و نوح و خلیلت بندۀ درگاه هست

خادم و دربان کویت چون کلیم الله هست

من چه گویم کیستی مدّاح تو الله هست

دلگویه های شاعر با ابانا اباصالح المهدی عج

در بیابان فنا حیران و سرگردان منم

همچو مجنون روز و شب در ورطۀ طوفان منم

از فراق دوست چون بیمار در افغان منم

گر بگیری دستم ای شه چون گل خندان منم

ور نگیری عقلم از سر رفته بی سامان منم